Procestechnoloog

Mathias: “De werkelijkheid simuleren vind ik gaaf”

• Mathias Mul
• Procestechnoloog bij de Oxystaalfabriek
• In dienst bij Tata Steel sinds december 2014
• Studie: Master Applied Mathematics aan de TU in Delft

‘Sinds een jaar werk ik als datatechnoloog aan de ontwikkeling van de technologie van de nieuwe, extra continugietmachine. Deze is in aanbouw in de Oxystaalfabriek. Wat we ontwikkelen is heel complex. Ik doe hier echt diepgaande technologische kennis op. Je loopt niet even naar de Blokker om een gietmachine te kopen.’

Nieuwe, extra continugietmachine

‘Ik ben wiskundige en wilde na mijn studie aan de TU in Delft iets praktisch gaan doen. De werkelijkheid simuleren, dat vond ik gaaf. Mijn professor raadde me aan bij Tata Steel te gaan kijken. Ik kreeg er een baan aangeboden. Ik werk er nu drie jaar en zoals gezegd sinds een jaar voor de continugietmachine. De ontwikkeling en bouw van de machine is een enorm project, er is maar liefst 200 miljoen euro mee gemoeid. Met deze uitbreiding kunnen we meer soorten hogesterktestaal produceren.

Tussen de plek waar het vloeibaar staal in de gietvorm wordt gegoten en de plek waar de plak op maat wordt gesneden zit een hoogteverschil van 12,5 meter. In de gietvorm, het hart van de machine, worden temperaturen met glasfibertechnologie gemeten. Hierdoor wordt informatie over het gietproces zichtbaar, die op conventionele machines niet beschikbaar is. Dit levert belangrijke mogelijkheden tot innovatie op, het zal dus een spannende tijd worden. Voor de eerste gieting richten we ons op april 2019.’

Persoonlijke ontwikkeling

‘Mijn werk bestaat niet alleen uit techniek, het is ook menselijk. Het is nodig om regelmatig de fabriek in te gaan. Met de teamleiders overleggen en kijken hoe het proces er in de praktijk uitziet. In het begin vond ik het lastig om te communiceren. Met sommige collega’s liep dat helemaal niet goed. Als ik bijvoorbeeld tien argumenten gaf om iets te doen, dan pakten ze er eentje uit om het idee af te schieten. Ik begreep het gewoon niet.

Maar ik was ook heel, heel eigenwijs. Daarom ben ik een persoonlijke ontwikkelingscursus gaan volgen bij Tata Steel. Daarna heb ik een cursus gedaan gebaseerd op de Jungiaanse psychologie. Dat was met een groep Tata Steel-medewerkers. Je zegt daar dingen die je anders op je werk niet zou zeggen. Waar zit je mee, dingen die anderen niet aan je zien. Dat was heel bijzonder. En het heeft voor een vertrouwensband met de collega’s gezorgd.’